1.36. თიმჩხუ / ti mchkhu/ „მსხვილი თავის მქონე“ (= გონიერი, ჭკვიანი, გამოცდილი)
ოტელი დიდო ვორსი იჩალიშამტუ, ჰემუშენი მანჯე თიმჩხუ კოჩი ტუ [ათინ.]
ot’eli dido vorsi ichalishamt’u, hemusheni manje timchkhu k’ochi t’u [atin.]
„ოტელი დიდა კარგად მუშაობდა, იმიტომ რომ პატრონი დიდი თავი იყო“.
სასტუმრო ძალიან კარგად მუშაობდა იმიტომ, რომ პატრონი ჭკვიანი იყო.
1.35. თის დოლოხუნუ / tis dolokhunu/ „თავში ჯდომა“ (= დამახსოვრება)
თი ჩქიმის დოლოხე მუში ნოგუეფე [ხოფ.]
ti chkimis dolokhe mushi noguepe [khop.]
„თავი ჩემსაში ზის მისი ნასწავლები (= ნასწავლი)“.
მახსოვს მისი ნასწავლი.
1.34. ზილი კოჩი /zili kochi/ „სწორი კაცი“ (= მართალი კაცი)
აჰმედი, ბაბაშკიმი, ნოსერი დო ზილი კოჩი ონ [ათინ.]
ahmedi, babashk’imi, noseri do zili k’ochi on [atin.]
„აჰმედი, მამაჩემი, ჭკვიანი და სწორი კაცი არის“.
აჰმედი, მამაჩემი, ჭკვიანი და მართალი კაცია.
1.33. ვეხში ოღაღალუ / vekhshi oghaghalu/ „ველური ლაპარაკი“ (= უხეში საუბარი)
ვეხში მოთ ბუპარამითამ?! – აჲა ბერე ჲეთიმი ქოდოსქიდუ [არქ.]
vekhshi mot buparamitam?! – aya bere yetimi kodoskidu [ark.]
„ველურად რად ველაპარაკები?! – ეს ბავშვი ობოლი დარჩა“.
უხუშად რად ველაპარაკები?! – ეს ბავშვი ობლად დარჩა.
EN 
KA